Δεν θα σταθώ στους εδώ και πολύ καιρό αμετροεπείς δικούς μας χειρισμούς. Θα σταθώ στην υποκρισία της Ευρώπης. Μια παράφραση των όσων μέσες-άκρες λένε οι πεφωτισμένοι Ευρωπαίοι ηγέτες και ιθύνοντες, θα μπορούσαν να ήταν τα παρακάτω:
"Εντάξει δεν είναι πολύ ηθικό αυτό που κάνουμε κλείνοντας τα σύνορα αλλά είναι αποτελεσματικό. Δεν πειράζει που κάποιες χιλιάδες κόσμου είναι στις λάσπες και στον κίνδυνο των επιδημιών αφού μηδενίσαμε πρακτικά τις ροές των προσφύγων και μεταναστών και τον όποιο κίνδυνο από αυτές".
Η Ευρώπη του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" και της απύθμενης υποκρισίας, που βάζει μικρές χώρες ανάχωμα για αυτό, που οι μεγάλες θέλουν να κάνουν "χωρίς να λερώσουν τα χέρια τους".
Είναι οι ίδιοι πάνω-κάτω αυτοί, που κατηγορούσαν τους Έλληνες για διαφθορά, ξεχνώντας ότι αυτοί τους έδιναν τις μίζες και ότι πρωτοκλασάτοι δικοί τους πολιτικοί, που πιάστηκαν με τις μίζες στο χέρι, έπαιζαν τον ρόλο των τιμητών των Ελλήνων.
Η αλληλεγγύη της Ένωσης υπάρχει εκεί που βολεύει και όσο βολεύει τα συμφέροντα των όσων ποδηγετούν την Ένωση. Ο Μαζάουερ σε βιβλίο του αναφερόταν στην Ευρώπη του 1930 και 1940 σαν ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟ. Κρίμα, που φαίνεται πως επιστρέφουμε στο σκοτάδι.
"Εντάξει δεν είναι πολύ ηθικό αυτό που κάνουμε κλείνοντας τα σύνορα αλλά είναι αποτελεσματικό. Δεν πειράζει που κάποιες χιλιάδες κόσμου είναι στις λάσπες και στον κίνδυνο των επιδημιών αφού μηδενίσαμε πρακτικά τις ροές των προσφύγων και μεταναστών και τον όποιο κίνδυνο από αυτές".
Η Ευρώπη του "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" και της απύθμενης υποκρισίας, που βάζει μικρές χώρες ανάχωμα για αυτό, που οι μεγάλες θέλουν να κάνουν "χωρίς να λερώσουν τα χέρια τους".
Είναι οι ίδιοι πάνω-κάτω αυτοί, που κατηγορούσαν τους Έλληνες για διαφθορά, ξεχνώντας ότι αυτοί τους έδιναν τις μίζες και ότι πρωτοκλασάτοι δικοί τους πολιτικοί, που πιάστηκαν με τις μίζες στο χέρι, έπαιζαν τον ρόλο των τιμητών των Ελλήνων.
Η αλληλεγγύη της Ένωσης υπάρχει εκεί που βολεύει και όσο βολεύει τα συμφέροντα των όσων ποδηγετούν την Ένωση. Ο Μαζάουερ σε βιβλίο του αναφερόταν στην Ευρώπη του 1930 και 1940 σαν ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΗΠΕΙΡΟ. Κρίμα, που φαίνεται πως επιστρέφουμε στο σκοτάδι.
Δεν είμαι σίγουρος αν είναι σκοτεινή ήπειρος, σίγουρα όμως είναι απροετοίμαστη και ποικίλων - ιδιοτελών οικονομικών κι φυλετικών συμφερόντων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν σωστή στάση η δική μας που δουλεύαμε σαν "ταξιδιωτικό πρακτορείο" προωθώντας τους πρόσφυγες στη Β Ευρώπη με τη δικαιολογία ότι δεν θέλουν να μείνουν στην Ελλάδα γιατί δεν τους παρέχει ευκαιρίες, και το παίζουμε και αλληλέγγυοι?
6000 περίπου πρόσφυγες έχουν πνιγεί στο Αιγαίο, τί γνώμη έχουν αυτοί και οι συγγενείς τους για την αλληλεγγύη που τους προσφέρουμε εμείς ως Έλληνες όταν δεν τολμάμε να ανοίξουμε τον Έβρο και προτιμούμε να πνίγονται μερικοί στο Αιγαίο?
25 εκατομμύρια είναι οι Σύριοι, ποια ήπειρος μπορεί να τους δεχθεί με αξιοπρέπεια.
Είναι αλληλεγγύη να ανοίξουν τα σύνορα και να πηγαίνουν στην Β Ευρώπη για να πεθάνουν στα παγκάκια από το κρύο? Μπορεί κάποια χώρα να παρέχει τα βασικά για την επιβίωση σε 50000 - 100000 έστω ανθρώπους? Εμείς έχουμε τώρα 25000 και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε.
Η μόνη λύση στην κρίση είναι ο τερματισμός του πολέμου, μήπως οι Ρώσοι, οι Αμερικάνοι, οι Τούρκοι οι Άραβες και οι φανατικοί ισλαμιστές ευθύνονται για αυτόν τον πόλεμο και δεν θέλουν να το σταματήσουν? Φταίει η Ευρώπη γι αυτόν τον πόλεμο, και αν φταίει σε κάποιο βαθμό, οφείλει να επωμιστεί μόνη της το βάρος των προσφύγων?
Ναί, η Ευρώπη δεν είναι φωτεινή, όμως ποια ήπειρος είναι φωτεινή σήμερα και ποια ώρα είναι "καθαρή" και δυνατή ώστε να πει τα πράγματα με το όνομά τους???
Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΣτην τελευταία παράγραφο είναι "χώρα"¨και όχι "ώρα"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν θέλησα να αναφερθώ στην ανάρτησή μου στις δικές μας ευθύνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα να τονίσω την υποκρισία μιας Ευρώπης που στήνει τείχη για να αποφύγει τις επιπτώσεις των πολιτικών της ή της έλλειψης πολιτικών. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι πηγή του προσφυγικού είναι ο πόλεμος και για αυτόν υπάρχουν ευθύνες σε πολλούς και λίγοι είναι άμοιροι ευθυνών.
Αλλά πολλές από αυτές τις δικές μας ευθύνες αναφέρθηκαν στο σχόλιο του John.
Όσο αφορά τον Έβρο δεν ξέρω πόσο θα ήταν λύση και τι άλλα προβλήματα πιθανόν δημιουργούσε. Τα παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες των προσφύγων είναι πολλά και πολλά παίζονται και στις πλάτες της Ελλάδας, μιας χώρας ξέφραγο αμπέλι, με μύρια όσα προβλήματα, χωρίς τη δυνατότητα να οργανώσει μια πολιτική συγκεκριμένη, χωρίς τη δυνατότητα να σταθεί ανεξάρτητα στα πόδια της, δέσμια και υποχείρια. Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν άνοιγε ο Έβρος, αν αυτό σήμαινε απλά μεγέθυνση των ροών και όχι σταμάτημά τους στα θαλάσσια περάσματα του Αιγαίου. Ίσως. Έχει μια λογική αλλά ότι είναι λογικοφανές σε αυτά τα γεγονότα, δεν σημαίνει ότι είναι και η πραγματικότητα, που φαίνεται να ξεπερνάει τη λογική και που διαμορφώνεται από πολλαπλά συμφέροντα, που σε κάποιες περιπτώσεις συγκρούονται αλλά και που ακόμα και συγκρουόμενα μπορεί να συνεργαστούν κατά περίσταση και όταν ο σκοπός τους αποκτά έστω και παροδικά κοινή κατεύθυνση.
Και μέσα στα κύματα αυτά των συμφερόντων, κάποιοι από τους άμοιρους πρόσφυγες απέκτησαν περιστασιακά μια νέα βάρκα, την Ελλάδα, μια Ελλάδα, που με σπασμένο πηδάλιο προσπαθεί να τη βγάλει καθαρή από τη φουρτούνα.