Πέμπτη 3 Ιουνίου 2010

Ομάδα χωρίς αρχή και τέλος

Βέβαια υπάρχουν τα θαύματα ή το κοκκαλάκι της νυχτερίδας του Ότο για να συνεχίσουμε να τρέφουμε κάποιες ελπίδες μια αξιοπρεπούς εμφάνισης στη Νότιο Αφρική. Αλλά είναι σίγουρο ότι το θέαμα που παρουσίασε και σήμερα στο φιλικό με την Παραγουάη η Εθνική μας Ομάδα (έχασε με 0-2), δεν αρμόζει σε ομάδα εποιμοπόλεμη για Παγκόσμιο Κύπελλο. Ας βάλουμε στην άκρη τις τεχνικές επιλογές, που κρατούν, σχεδόν μόνους αυτούς, για ολόκληρα τα 90', τους Σεϊταρίδη και Τζιώλη, με τη μηδαμινή αγωνιστική παρουσία φέτος. Ας αφήσουμε του ότι δεν έχουμε την οποιαδήποτε δυνατότητα ανάπτυξης και παραγωγής παιχνιδιού, με παίκτες φύσει και θέσει ανασταλτικούς και κάποιους με μηδαμινή ή ξεπερασμένη τεχνική. Ας αφήσουμε το ότι παίζει ολόκληρη Εθνική με αριστερό μπακ το δεξιοπόδαρο Τοροσίδη. Απλά να δούμε την κατάντια του να μπαίνει στο 75' και ενώ χάναμε με 0-2, ο Σπυρόπουλος στη θέση του ως τότε σέντερ-φορ Καπετάνου, κάνοντας την ομάδα πιο αμυντικογενή. Πιθανόν φοβηθήκαμε και τη συντριβή, αφού που και που οι Παραγουανοί ξύπναγαν και απειλούσαν, βλέποντας ότι εμείς τίποτα δεν κάνουμε.

Έχοντας ζήσει εκείνη την ψυχοβγαλτική εμπειρία της συμμετοχής της Ελλάδας στο Μουντιάλ των ΗΠΑ, απεύχομαι να επαναληφθεί η ιστορία στη Νότιο Αφρική. Πάντως ότι και να γίνει τελικά, δυστυχώς το συμπέρασμα είναι ότι το ποδοσφαιρό μας είναι ανύπαρκτο και ακόμα και η πολυδιαφημισμένη βιτρίνα του, η Εθνική, όπως και οι σύλλογοι, δεν βλέπονται. Μόνο για αντιποδόσφαιρο είμαστε ικανοί και καμμιά φορά αυτό, αν συμβάλλουν και άλλοι παράγοντες, παίρνει και κύπελλα. Αλλά ποδόσφαιρο δεν λέγεται.

2 σχόλια :

  1. Φαντάζομαι ότι μαζί σου συμφωνεί ακόμα και ο Ρεχάγκελ.Το σίγουρο είναι ότι δεν θα επαναληφθεί το 0-10 γιατί αυτή η ομάδα με το αντιπαθητικό ποδόσφαιρο που παίζει και κάνει την ίδια αντιπαθητική δεν μπορείθ να φάει 5, μάλιστα στον αγώνα με τη Κορέα αν κερδίσουμε μερικά στημένα μπορεί ακόμα και να κερδίσουμε...
    Ο Ρεχάγκελ και η ΕΠΟ είναι ολοφάνερο ότι απευθύνονται στις χειρότερες μάζες των ελλήνων φιλάθλων που για αυτούς σημασία έχει μόνο η νίκη, ίσως γιατί νιώθουν και αυτοί νικητές μέσα σε ένα κυκεώνα σφαλιάρας που εισπράττουν στην καθημερινότητα τους.
    Δεν θα τους πειράξει λοιπόν αν η Ελλάδα γίνει για μία ακόμη φορά αντιπαθητική στο παγκόσμιο κοινό ποδοσφαίρου αν πετύχει τον στόχο της δηλαδή "αξιοπρεπείς ήττες" και καμιά ισοπαλία αν οι πραγματικά καλοί και φιλότιμοι αμυντικοί βρεθούν στην μέρα τους. Νομίζω ότι ένας φίλαθλος του Πανιωνίου δύσκολα θα ταυτιστεί με αυτή την ομάδα και όσα αυτή εκφράζει και όχι μόνο γιατί συνεχώς αδικούνται οι ποδοσφαιριστές της ομάδας του..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μα αν δεν έπαιζε ο Τοροσίδης, η τιμή του Τζαβέλα θα έφτανε στα ύψη... Συνεπώς γέρνουμε προς τα δεξιά, χάσαμε τα στημένα του Τζαβέλα, δεν έχουμε σπουδαίο δημιουργικό μέσο, άντε να δούμε πως θα σκοράρουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή