Οι γιορτές των Χριστουγέννων, ... εκτός από τη γνωστή τάση υπερκαταναλωτισμού, που προκαλούν στον κόσμο ..., είναι σίγουρο ότι αναζωπυρώνουν σε πολλούς από μας αισθήματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς όσους συνανθρώπους μας, μέσα σε αυτό το γιορτινό κλίμα, αντιμετωπίζουν προβλήματα.
Η αλήθεια είναι ότι η ανθρωπιά και η σκέψη για τον πλησίον μας δεν θα έπρεπε να έχει εποχές. Δεν θα έπρεπε να γνωρίζει γιορτή και καθημερινή. Αλλά η αντίθεση της Χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας με τα λαμπιόνια και τα δώρα από τη μια και της στυγνής πραγματικότητας του ανθρώπινου πόνου, της πενίας, της ανεργίας, της μοναξιάς των γηρατειών και άλλων ανθρώπινων δεινών από την άλλη, κάνει τις πιθανόν αδιάφορες, τις άλλες εποχές του χρόνου, καρδιές μας να συγκινηθούν πιότερο μέσα στα στολισμένα έλατα και στα γκι.
Τη Χριστουγεννιάτικη λοιπόν αυτή περίοδο υπάρχει μια τάση είτε ατομικά είτε συλλογικά να εκφράζουμε λίγη περισσότερη αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους έχοντες ανάγκη.
Ακόμα και σε δύσκολες χρονικές περιόδους, σαν αυτή που διανύουμε, που πιθανόν σε λίγους περισσεύουν για να βοηθήσουν, ακόμα και τώρα μπορούμε να συνδράμομε περιπτώσεις συνανθρώπων ή ομάδων συνανθρώπων μας, που θα νοιώσουν λίγο καλύτερα λαμβάνοντας τη μικρή δική μας αρωγή.
Ακόμα και αν είναι δύσκολο για μας να βρούμε άμεσα γύρω μας συνανθρώπους, που χρειάζονται σαν βάλσαμο μια βοήθεια, έστω μέσω καταξιωμένων οργανώσεων (πχ οι Γιατροί χωρίς Σύνορα, το Χαμόγελο του Παιδιού, τα χωριά SOS, η Unicef, μπορεί ίσως και η κοντινότερη εκκλησία της ενορίας μας) μπορούμε να συμβάλλουμε με τη συνδρομή μας σε μαζικότερες προσπάθειες να μειώσουμε τα προβλήματα ανθρώπων στη χώρα μας και έξω απ' αυτή.
Το χέρι βοήθειας, που θα προσφέρουμε, θα μας ανταποδώσει μεγαλύτερη ψυχική αγαλλίαση απ' οποιοδήποτε χριστουγεννιάτικο μποναμά.
Είναι σίγουρο πως δεν λύνονται με αυτό τον τρόπο τα κοινωνικά προβλήματα. Είναι όμως και αυτός ο δρόμος μια ευκαιρία ν' αποδείξουμε πρώτα απ' όλους στους ίδιους τους εαυτούς μας ότι μέσα στην αλλοτρίωση των καιρών μας, παραμένουμε άνθρωποι χωρίς εισαγωγικά. Και μέσα από την κοινωνική μας αλληλεγγύη, έστω και σε επίπεδο ατομικής δράσης, γινόμαστε πιο δυνατοί, βοηθώντας σήμερα το συνάνθρωπό μας που έχει την ανάγκη, που δημιούργησαν προβλήματα, που τον έπληξαν χθες και που αύριο μπορεί να πλήξουν και μας.
Καταλαβαίνω, πως με τη φτωχή μου ικανότητα γραπτής έκφρασης, ίσως όλα τα παραπάνω να σας θυμίσουν έκθεση μικρού παιδιού του Δημοτικού, πριν τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές του σχολείου του. Μπορεί και πάλι να μοιάζουν έτσι γιατί η κοινωνική αλληλεγγύη χρειάζεται πάντα μάτια και ψυχή αθώου μικρού παιδιού για να εκφρασθεί.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΓΑΘΟ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΟΙΩΣΕΤΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.
Χρονια πολλα Ιωνα,νασαι καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ zamis. Να 'μαστε όλοι καλά, να τα λέμε ή έστω να τα γράφουμε και να ξεδίνουμε "πανιώνια". Που και που θα διαφωνούμε, θα γράφει και ο Μάκης ν' ανάβει τα αίματα (εδώ συνήθως δεν γράφει) αλλά ΟΚ αυτά είναι αλατοπίπερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ευχηθούμε λιγότερα προβλήματα σε όλο τον κόσμο, μια ευχή που δύσκολα επαληθεύεται αλλά εμείς πρέπει να την κάνουμε και να ελπίζουμε. Η ελπίδα μας κάνει να ζούμε.