Ένα από τα σημεία στα οποία κατηγορείται η κυβέρνηση για ολιγωρία είναι και η αργοπορία στην κινητοποίηση του στρατού για συμμετοχή στην επίγεια πυρόσβεση, παρ' ότι υπήρξε κήρυξη εκτάκτου ανάγκης.
Σε παρελθούσες δεκαετίες (1970, 1980) η συμμετοχή των τοπικών στρατιωτικών μονάδων ήταν άμεση ακόμα και σε πυρκαγιές μικρότερες, που δεν απαιτούσαν κήρυξη της περιοχή σε έκτακτη ανάγκη.
Υποτίθεται με το σχέδιο Ξενοκράτης, τέτοια θέματα θα έπρεπε να διεκπεραιώνονταν άμεσα, πράγμα που δεν συνέβη.
Είναι αλήθεια ότι οι μονάδες οι εδρεύουσες στην Αττική είχαν μεγαλύτερο δυναμικό στο παρελθόν σε σχέση με σήμερα, που σωστά οι δυνάμεις έχουν μεταφερθεί κυρίως στην μεθόριο.
Ένα άλλο θέμα που και πολλοί από μας είχαμε ζήσει, είναι η απειρία των φαντάρων στο τι πρέπει να κάνουν και πως, για να βοηθήσουν στην πυρόσβεση. Θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο αν στη βασική στρατιωτική εκπαίδευση συμπεριλαμβάνονταν κάποια θέματα πυρόσβεσης, έτσι ώστε οι στρατιώτες να είναι πραγματικά χρήσιμοι και αποδοτικοί σε τέτοιες περιστάσεις.
Τέλος σχετικά με το σχέδιο Ξενοκράτης, αναρωτιέμαι, αφού έχουμε πάθει τόσα, μήπως για το τμήμα του που αφορά τις πυρκαγιές, θα έπρεπε να υπάρχουν συχνές ασκήσεις ανά διαμέρισμα της χώρας;
Όταν φθάνει η ώρα να εφαρμοσθεί το σχέδιο, γίνεται φανερή η έλλειψη συντονισμού. Μπορεί να φταίνε οι υψηλά ιστάμενοι, υπουργοί, αρχηγοί Πυροσβεστικής κλπ αλλά το πιθανότερο είναι ότι το σχέδιο χαλάει και σε πιο χαμηλό επίπεδο αρμοδιοτήτων, όπου τοπικά δεν υπάρχει γνώση εφαρμογής του σχεδίου. Και αυτή η γνώση δεν αποκτιέται ούτε θεωρητικά, ούτε την ώρα, που τρέχουμε και δεν προλαβαίνουμε
Και πέρα από τα όποια σχέδια Ξενοκράτης, χρειαζόμαστε σίγουρα ενίσχυση της πρόληψης. Όσα μέσα και αν έχεις, αν δεν υπάρχουν αντιπυρικές ζώνες, αν τα χόρτα είναι ζούγκλα και δεν έχουν καθαρισθεί, αν κανένας δεν επιτηρεί τις δασικές εκτάσεις, κλπ, η δυσκολία της πυρόσβεσης θα γίνεται πολλαπλάσια.
Πόσο εύκολα άραγε ξεχνιέται μια χαμένη ζωή;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη Δευτέρα επικυρώθηκε το βούλευμα που παραπέμπει σε δίκη τους αστυνομικούς για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια.Φαίνεται πως η ζωή του(ήταν άλλωστε και μικρή)δεν πουλάει πια γιατί δεν έχω ακούσει την είδηση ούτε σαν απλή αναφορά.Όχι ότι περίμενα κάτι διαφορετικό αλλά θυμήθηκα τα τότε ανοιχτά για μέρες παράθυρα των ειδήσεων και μου ήρθε πάλι αυτή η αηδία της υποκρισίας.
ΥΓ.Συγνώμη που το σχόλιο είναι άσχετο με την ανάρτηση και για την κατάχρηση του χώρου αλλά πήρα το θάρρος λαμβάνοντας υπ'όψιν τις τόσο σοβαρές αναρτήσεις που διαβάζω στο blog σου.Ευχαριστώ.
Τα σχόλια είναι ευπρόσδεκτα έστω και εκτός θέματος αναρτήσεως και δεν υφίσταται στην έκφραση απόψεων η κατάχρηση χώρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσα-ίσα δίνουν την ευκαιρία για περαιτέρω συζητήσεις και γί' αυτό θα αντιγράψω το σχόλιο σου σε κύρια ανάρτηση του blog για να του δοθεί η πρέπουσα σημασία και πιθανόν να δώσει και την ευκαιρία και σε άλλους να εκφρασθούν σχετικά.
Δυστυχώς όλοι είμαστε μια αναλαμπή στην πορεία του χρόνου. Πιθανόν κανένας να μην μας θυμάται κάποια χρόνια αφού φύγουμε απ' αυτή τη ζωή. Η επικαιρότητα, εφόσον κάτι πουλάει αστράφτει τα φλας της δημοσιότητας κάπως πιο έντονα στις ζωές ανθρώπων και κρατάει τα φώτα αναμένα πάνω τους, όσο το θέμα κρατάει το κοινό ενδιαφέρον. Κάποια στιγμή το θέμα κουράζει και πάμε γι' άλλα.
Δεν μπορούμε να περιμένουμε διαφορετική συμπεριφορά απο τη δημοσιογραφία - επάγγελμα και νομίζω πως η δημοσιογραφία - λειτούργημα έχει πάψει προ πολλού να υπάρχει.
Όσο για τη κοινή γνώμη, αυτή δέχεται καθημερινά καταρράκτες πληροφοριών και μέσα σε αυτούς υπάρχουν πράγματι πολλά τραγικά ... Έχει φθάσει σε κορεσμό σαν κάποιους τουλάχιστον γιατρούς που μέσα στη παραζάλη της εργασίας τους βλέπουν πια λιγότερα σαν ανθρώπους τους ασθενείς τους και περισσότερο σαν αντικείμενα άσκησης της ιατρικής.