Μετά την άδικη κομματική αποδοκιμασία, που υπέστη η κ. Γιαννάκου στις εθνικές εκλογές, το κόμμα της την επαναφέρει στο προσκήνιο σε πρωταγωνιστικό ρόλο στις Ευρωεκλογές (όχι σαν ένδειξη συγγνώμης αλλά θεωρώντας την σανίδα σωτηρίας μάλλον). Κάποιος ίσως διαφωνεί με τον κάπως "τσαμπουκαλίδικο' τρόπο με τον οποίο η κ. Γιαννάκου είχε αντιδράσει στις φοιτητικομαθητικές κινητοποιήσεις που συνέβησαν επί της υπουργίας της. Κανένας όμως δεν μπορεί ν' αρνηθεί τον ντόμπρο τρόπο με τον οποίο φέρθηκε στο θέμα με το περιβόητο βιβλίο της Νεοελληνικής Ιστορίας. Η κ. Γιαννάκου λοιπόν δεν είχε δεχθεί αυθωρεί και παραχρήμα να πετάξει το βιβλίο στην πυρά αλλά είχε ζητήσει την επιθεώρησή του από ειδικούς της Ακαδημίας και τη διόρθωση των ανακριβειών Όποιος είχε κάνει τον κόπο να διαβάσει αυτό το εγχειρίδιο (εγώ τον έκανα) και ήταν κάπως αντικειμενικός κριτής, θα μπορούσε να δει ότι επρόκειτο περί ενός επαγωγικού μαθητικού βιβλίου, αρκετά μοντέρνα και παιδαγωγικά γραμμένου, το οποίο όμως είχε την ατυχία να το έχει παραγγείλει ο προηγούμενος υπουργός του ΠΑΣΟΚ (Ευθυμίου αν δεν κάνω λάθος), να είναι μέσα στα πλαίσια της Ελληνοτουρκικής φιλίας (τα γνωστά τσιφτετέλια και ζεμπέκικα των υπουργών Εξωτερικών των δυο χωρών κλπ).
Έτσι προ Κεμάλ και εκτός ίσως της περιόδου Νεοτούρκων, δεν βλέπεις πουθενά τον όρο "Τουρκία" ή "Τούρκοι", παρά μόνον Οθωμανοί (σκέτο). Ιστορικά δεν είναι λάθος αλλά είναι σαφείς οι λόγοι μιας τέτοιας διατύπωσης. Όπως και το γνωστό σημείο για τη σφαγή της Σμύρνης που αναφέρθηκε τελείως άκομψα σαν συνωστισμός.
Η κα Γιαννάκου προτίμησε τη διόρθωση από την απόσυρση και όντως το βιβλίο έπαιρνε διορθώσεις και ίσως μια τέτοια διαχείριση και για λόγους εξοικονόμησης των χρημάτων του Έλληνα πολίτη ήταν καλύτερη και για διπλωματικούς λόγους, πχ να μην φαίνεται πως η Ελλάδα, τυφλωμένη από άκρατο Εθνικό φανατισμό πετάει στα σκουπίδια τα σχολικά βιβλία ιστορίας της. Έτοιμοι είναι όλοι οι ιέρακες που μας περιτριγυρίζουν να μας κατηγορήσουν ότι αλλοιώνουμε την ιστορία των σχολικών βιβλίων εφόσον δεν ταιριάζει με τον εθνικισμό μας.
Αλλά δυστυχώς σε αυτή τη χώρα ο υπερεθνικισμός σκοτώνει τη φιλοπατρία!
Η κα Γιαννάκου έγινε βορά στο βωμό φωνασκούντων και μη σκεπτομένων, προερχομένων κυρίως από το ίδιο της το κόμμα.
Απ' αυτή την άποψη, βλέπω με καλή άποψη την υποψηφιότητα και την επάνοδο στον πολιτικό στίβο της κας Γιαννάκου (αν εγκαταλείψει και κάποιες λίγο περισσότερο του δέοντος "αντρίκιες" συμπεριφορές του παρελθόντος). Αν μη τι άλλο είναι ένα τίμιο και ντόμπρο άτομο.
Από άλλες υποψηφιότητες, μου έκανε εντύπωση η απόφαση του εξαίρετου επιστήμονα σεισμολόγου κ. Σταυρακάκη να κατέλθει στον ευρωπολιτικό στίβο (με το ΠΑΣΟΚ αλλά δεν έχει αυτό σημασία - προς τιμή του ΠΑΣΟΚ τέτοιες υποψηφιότητες βέβαια, δεν μας έχει συνηθίσει πάντως έτσι εκτός κάποιων εξαιρέσεων).
Η εντύπωση μου δημιουργήθηκε από το γεγονός ότι μιλάμε για ένα ενεργό επιστήμονα, που αποφάσισε ν' αφήσει την επιστημονική του εργασία για την πολιτική. Άκουσα τον κ. Σταυρακάκη ν' αναφέρει ότι το κάνει διότι στον τομέα του (σεισμοί, πρόληψη καταστροφών κλπ), αποφάσεις που επηρεάζουν ζωτικά, λαμβάνονται σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και θεώρησε ότι του ανοίγει στίβος ευρύς ν' αξιοποιήσει γνώσεις και εμπειρία ώστε να επηρεάσει τη οργάνωση σε ευρωπαϊκό επίπεδο σε αυτούς τους τομείς.
Προσωπικά με ικανοποιεί η δικαιολόγηση και ελπίζω έτσι να εξελιχθούν τα πράγματα και να έχει ευδόκιμη θητεία χωρίς να εγκαταλείψει το επιστημονικό του έργο πλήρως.
Γι' αυτές καθ' εαυτές τις Ευρωεκλογές, απλά θα πω ότι δεν είναι μεν δημοψήφισμα αλλά μια κυβέρνηση ηττημένη βαρέως σε αυτές τις εκλογές, θα ήταν καλό να σκεφθεί αν πρέπει να παραμένει στην εξουσία λαβωμένη και παραπαίουσα ή αν τίμια και ντόμπρα θα πρέπει να ζητήσει την όποια νέα ετυμηγορία του λαού. Ακόμα και αν χάσεις είναι καλύτερο να φύγεις σαν κύριος - και ίσως είναι καλύτερα για τη Νέα Δημοκρατία ν' αποχωρήσει πριν πάρει τα βαριά μέτρα που έρχονται μετά τις ευρωεκλογές. Ας αφήσει τους οικονομικούς εγκεφάλους του ΠΑΣΟΚ, που λένε πως έχουν έτοιμες τις λύσεις, πχ πράσινη οικονομία, να αποδείξουν τις ικανότητες τους και να πάρουν επιτέλους και το αντίστοιχο πολιτικό κόστος (γιατί συνήθως έρχονται στην εξουσία εκ των υστέρων και τότε θα λένε και κείνοι, "μωρέ αυτά τα μέτρα ήταν της δεξιάς, όχι δικά μας, αλλά τώρα δεν μπορούμε να τα πάρουμε πίσω γιατί έχουν προϋπολογισθεί και άλλα ωραία...σε συνάφεια με τις επωδούς καμμένης γης που ακολουθούν εν Ελλάδι, τις αλλαγές εξουσίας).
Εχοντας διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο μπορώ να πω ότι η σχέση του με την ιστορία ήταν ανύπαρκτη. Ιδίως στον 20ο αιώνα απέφυγε να αναφέρει πολλά σημαντικά ζητήματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠ.χ. αφιέρωνε 2 σελίδες για το αγροτικό ζήτημα αλλά λέξη για το Κιλελερ. γραφε ότι στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο πολέμησε η Ρωσία και όχι η ΕΣΣΔ. Στον χάρτη όμως έδειχνε την ΕΣΣΔ.!!!! Έγραφε ότι στη δεκαετία του 60 υπήρχε πολιτική αναστάτωση που οδήγησε !!!! στη χούντα. Δεν έγραφε λέξη για τον Αττίλα 2 και την κατάληψη της Αμμόχωστου. Αναφερόταν στην επανάσταση του 1843 που έφερε το πρωτο σύνταγμα σαν κίνημα !!!! Και άλλα πολλά.
Αστο λοιπόν καλύτερα.
Το θέμα αυτού του βιβλίου είναι παλιό και πολυσυζητημένο και απλά το έθιξα σε συνδυασμό με την υποψηφιότητα Γιαννάκου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχάς θέλω να τονίσω ότι είμαι εν γένει αντίθετος με τη διδασκαλία μέσω εγχειριδίων, που χρησιμοποιούνται στην Ελληνική παιδεία ως μοναδικές πηγές γνώσης, υπό τύπον αυθεντίας. Αν μη τι άλλο αυτό το βιβλίο έδινε το έναυσμα της αναζήτησης απο το μαθητή ή το δάσκαλο σε άλλες πηγές με αρκετές παραπομπές και ιντερνετικά λινκς. Ξέρω ότι και γι'αυτό κατηγορήθηκε, ότι δηλαδή παρέπεμπε κατα τρόπο τεκμηρίωσης των απόψεων που ήθελε να παρουσιάσει. Πολλά μπορεί να πει κανείς και δεν είναι λίγες οι παραλείψεις του και τα λάθη του, συμφωνώ.
Είναι επίσης σαφές ότι είχε ζητηθεί η συγγραφή του σε συγκεκριμένα πλαίσια που εξυπηρετούσαν και το προφίλ της εξωτερικής πολιτικής που ήθελαν ξένοι και ντόπιοι κύκλοι να εφαρμοσθεί στα πλαίσια των λογικών πχ Άλεξ Ρόντου κ.α.
Δεν είχα σκοπό ν' ανοίξω συζήτηση περί των όποιων λαθών ή μη του βιβλίου και ούτε πιστεύω πως ένα εγχειρίδιο της ΣΤ Δημοτικού είναι ένα πλήρες ιστορικό σύγγραμμα, ώστε να υφίσταται την επιθεώρηση κατά γράμμα που υπέστη το συγκεκριμένο σύγγραμμα.
Και ούτε η προϊστορία των εγχειριδίων της Ιστορίας δικαιολογεί την πληρη καταβαράθρωση του συγκεκριμένου βιβλίου, όταν είναι σαφείς οι ωραιοποιήσεις που κατά καιρούς γίνονται σε αυτά τα συγγράμματα για να μην πω δυστυχώς και οι αποκρύψεις γεγονότων που δεν συμφέρουν εθνικά ή την κρατούσα αρχή.
Τι έκανε κραυγαλέα αυτό το βιβλίο σε σχέση με τα άλλα στο παρελθόν; Απέκρυψε ή ωραιοποίησε και γεγονότα που αφορούσαν αντιπάλους του Ελληνικού έθνους, σύμφωνα με ξένες και εγχώριες επιταγές των μεντόρων που είχαν προδιαγράψει την συγγραφή του.
Η άποψη μου είναι ότι τα βιβλία διορθώνονται, εφόσον έχουμε τη θέληση να τα διορθώσουμε και κρίνονται απ' όσους έχουν τη γνώση την πανεπιστημιακή να τα κρίνουν και όχι από τον οποιονδήποτε. Και επίσης πιστεύω ότι η κίνηση Γιαννάκου να μην το αποσύρει είχε και διπλωματική χροιά την οποία κάλλιστα μπορείς να δεις αν ψάξεις στο ιντερνετ και βρείς λινκς, που χρησιμοποιούν πλέον σαν επιχείρημα τους για κατευθυνόμενη διδασκαλία της ιστορίας στη χώρα μας, την απόσυρση του βιβλίου.
Η πολιτική είναι η τέχνη της αντίληψης των επιπτώσεων του πρακτέου και θεωρώ ότι ο πολιτικός κρίνεται και με αυτόν τον γνώμονα.
ΥΓ: Είναι πολύ λεπτά τα θέματα που κρίνει κάποιος σε ένα ιστορικό βιβλίο. Αναφέρεις ότι ήταν επανάσταση το 1843 και όχι κίνημα. Δεν θα διαφωνήσω διότι η αλλαγή του πολιτεύματος σε συνταγματική μοναρχία ήταν λαϊκή επιταγή, αλλά η εκτέλεση ήταν κινηματική από συγκεκριμένα άτομα. Και το συγκεκριμένο σημείο δεν είναι το μόνο ιστορικό βιβλίο που το παρουσιάζει έτσι.
Διαφωνούμε απόλυτα. Η επανάσταση του 1843 είναι μια από τις πολλές εξεγέρσεις τις οποίες τις έχει θάψει η επίσημη ιστορία αλλά και το επίσημο ελληνικό κράτος. Όπως και άλλα γεγονότα όπως τις περιοδίες της γκιλοτίνας στην ελληνική επαρχία επί Όθωνα που εκτελούσε αγωνιστές του 21.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βιβλίο ήταν μια ξεκάθαρη επέμβαση στην ιστορία. Οι μαθητές έπρεπε να μην μαθαίνουν συγκεκριμένα πράγματα. Η επανάσταση που σημάδεψε τον 20 αιώνα είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι ήταν η Οκτωβριανή. Λέξη δεν υπάρχει. Το να αφιερώνεις 2 σελίδες στο θεσσαλικό πρόβλημα χωρίς λέξη για το Κιλελερ είναι προσβολή στο αίμα που έχει βάψει τον κάμπο. Και αυτό δεν έχει να κάνει με κουμπαριές πρωθυπουργών. Γενικά το βιβλίο είναι γεμάτο προσβολές στο αίμα που έχει χυθεί. Στο Κιλελερ, στη Σμύρνη, στην Κύπρο.
Η διδασκαλία της ιστορίας πάντα είναι ελεγχόμενη. Ο χασάπης της Θεσσαλονίκης έγινε Μέγας Θεοδόσιος ενώ ο λάτρης των τεχνών και της φιλοσοφίας έγινε Ιουλιανός ο παραβάτης. Ο βάρβαρος Βασίλειος Β που τύφλωσε τα 99% των Βουλγάρων αιχμαλώτων έγινε γνωστός σαν Βασίλειος Β ο Βουλγαροκτόνος. Γιατί την ιστορία την γράφουν πάντα οι νικητές. Το παραμύθι λοιπόν για τις πολλές πηγές πέφτει πολύ απλά. Αν κάποιος μαθητής γράψει για τον Ιουλιανό αυτά που γράφει ο Βασίλιεφ π.χ. τότε μάλλον θα κοπεί.
Όσο για τη Γιαννάκου είναι μια αποτυχημένη υπουργός παιδείας. Αποτυχημένη γιατί κυβερνησε με μια απίστευτη αλλαζονεία γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια όλους τους υπόλοιπους. Η Γιαννάκου είναι γιατρός. Όταν λοιπόν μια γιατρός σαν υπουργός παιδείας δεν ακουει τους εκπαιδευτικούς αλλά κάνει ότι αυτή γουστάρει τοτε πρέπει να πάει σπίτι της και να μείνει εκεί.
Πρακτέο λοιπόν. Η Γιαννάκου μας είπε ότι όποιος δεν πιάνει τη βάση του 10 δεν μπαίνει σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Και μετά το νομοθέτησε. Δηλαδή για να μπεί κάποιος σε ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας πρέπει να πάρει 10 στα ολοκληρώματα; Το ίδιο και για να μπει σε ΤΕΙ ζωικής εκτροφής και να γίνει κτηνοτρόφος. Τεράστια απάτη. Και τώρα προσπαθούν να καλύψουν την ηλιθιότητα τους βάζοντας γελοία θέματα για να μην γράφουν πολλοί κάτω από 10. Αυτό συγνώμη αλλά λέγεται πολιτική ανικανότητα.
Δεν διαφωνούμε εν τέλει τόσο απόλυτα, όσο εξέφρασες στην αρχή του σχολίου σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγώ συμφωνώ ότι το κατά παραγγελία βιβλίο δεν μπορεί παρά να διαστρέφει ή να ωραιοποιεί τα σημεία, στα οποία του είχε παραγγελθεί να τα παρουσιάσει με την ανάλογη συγκατάβαση.
Και εγώ είπα ότι διαχρονικά γίνεται "προσαρμογή" των σχολικών εγχειριδίων, πέρα από την επιστημονική άποψη της ιστορίας, ώστε να συνάδουν με άπόψεις εθνικιστικά βολικές ή βολικές για την κρατούσα αντίληψη.
Όσο για το 1843, αυτό που εξέφρασα είναι ότι πέρα απ' αυτό το βιβλίο, πάμπολλα συγγράμματα το χαρακτηρίζουν σαν κίνημα των Καλλέργη και Μακρυγιάννη (χωρίς αυτό να υποβαθμίζει ούτε την αξία του, ούτε την λαϊκή του απήχηση, παρά μόνο χαρακτηρίζει ίσως τον τρόπο εκτέλεσης του).
Επαναλαμβάνω ότι δεν μπορεί κανείς να περιμένει από ένα εγχειρίδιο Δημοτικού λεπτομερή ιστορική περιγραφή και ανάλυση. Ίσως έχεις δει τα εγχειρίδια Δ' και Έ' δημοτικού για την αρχαία και βυζαντινή ιστορία όπου και εκεί παραλείπονται πολλά θέματα και λεπτομέρειες. Για όλους μας βέβαια αυτό δεν πειράζει και τόσο πολύ όσο όταν γίνεται κάτι τέτοιο για τη νεώτερη ελληνική ιστορία, για την οποία υπάρχουν σίγουρα σημαντικές τριβές και επιρροές και στα γεγονότα της σύγχρονης ζωής μας.
Όσο για τη Γιαννάκου δεν είναι στις προθέσεις μου να κάνω κάποιου είδους προπαγάνδα υπέρ της και ο ίδιος τόνισα το γεγονός της αλαζονικής της συμπεριφοράς έναντι λαϊκών κινητοποιήσεων στον τομέα του υπουργείου της. Θεωρώ όμως σημαντικό, να έχει κάποιος την παρρησία να υποστηρίζει τις θέσεις του και την τήρηση των διαδικασιών που έχει θεσπίσει ο νομοθέτης, κόντρα στο ρεύμα των φανατισμένων κατηγόρων του βιβλίου (που περιέργως "ξύπνησαν" 1 χρόνο μετά την εισαγωγή του βιβλίου προς διδασκαλία στα σχολεία και μάλιστα από ετερόκλιτα μετερίζια ο καθένας).
Η άποψη μου δε περί πρακτέου αφορά το γεγονός ότι η καρατόμηση του βιβλίου θα ήταν η εύκολη λύση για τη Γιαννάκου και θα της εξασφάλιζε και τη συμπάθεια πολλών στο χώρο του κόμματός της, αλλά κανείς δεν έβαλε στο νου του ότι κάτι τέτοια γίνεται και επιχείρημα όλων των "λύκων" που δυστυχώς περιτριγυρίζουν αυτή τη χώρα και αφορμή ζητούν να την πλήξουν ως καταπιέζουσα μειονότηττες, διαστρέφουσα την ιστορία κλπ.
Όσο αφορά το θεσμό του 10 νομίζω ότι το αντιλαμβάνεσαι μάλλον μέσα από ένα συγκεκριμένο πρίσμα. Η άποψή μου είναι ότι είναι απαράδεκτο να συνεχίζει κάποιος σε Ανώτατες σπουδές ή έστω και σε υποτιθέμενες ανώτερες σπουδές αν δεν μπορεί να αποδείξει ότι έχει τις στοιχειώδεις γνώσεις στον κύκλο των μαθημάτων που εξετάζεται. Ίσως μπορύσε αντί το 10 να είναι το 8 ώστε να καλύψει κάποια ατυχία που μπορεί να συμβεί σε μία και μοναδική εξέταση, αλλά πάντως θα έπρεπε κάποιο όριο να υπάρχει.
Σε πανεπιστημιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό (Γερμανία, Αγγλία κλπ) κάποιος χάνει δυο φορές ένα μάθημα στο 5 έτος πχ στη Γερμανία και καταλήγει να χάσει όλο τον κύκλο σπουδών που με τόσο κόπο είχε ως τότε κάνει. Νομίζω υπάρχουν σε διεθνές επίπεδο πολύ σκληρότερα εκπαιδευτικά συστήματα.
Εκτός και αν θέλουμε να σωρώνουμε σε εκπαιδευτικά ιδρύματα φοιτητές και σπουδαστές, μόνο και μόνο για να έχουν ζωή επαρχιακές πόλεις μέσω ενοικίων και καφετεριών, όπως κάνανε παλιά και ακόμα και τώρα με τους στρατώνες. Αν μας αρέσει απλά να μπαίνουν τα παιδιά μας σε εκπαιδ. ιδρύματα που δεν τους εξασφαλίζουν ούτε επαγγελματικά δικαιώματα, ούτε πραγματική παιδεία, τότε πιστεύω ότι υπονομεύουμε το μέλλον των παιδιών και τίποτε άλλο.
Αν τώρα τα κόμματα, που πάνω απ' όλα βάζουν το πολιτικό κόστος, βάζουν γελοία θέματα όπως αναφέρεις, αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και δεν αφορά το νόημα του νόμου αλλά την ψευδοκίβδηλη εφαρμογή του σε αυτήν την ωραία χώρα μας όπου ως γνωστόν, νόμους έχουμε αλλά ποιός και πως τους εφαρμόζει.
Ως προς το αν η υπουργός γιατρός ακούει ή δεν ακούει τους εκπαιδευτικούς, πέρα από την αλλαζονεία της Γιαννάκου, που και γω στηλίτευσα, θα μου επιτρέψεις να έχω τους ενδοιασμούς μου στο κατά πόσο τα όργανα των εκπαιδευτικών διαχρονικά είχαν απλά συνδικαλιστικο/κομματικές απόψεις ή ίδεες εκπαιδευτικών αλλαγών για την ανάπλαση της παιδείας.
Σε ευχαριστώ για τα ως συνήθως πραγματικά ενδιαφέροντα και εποικοδομητικά σου σχόλια.